VEFA'YA VEFASIZLIK OLUR MU?
22 Mayıs 2020 Cuma günü vefa görevim çıktığı için mutluydum. Daha önce görev almamak için mazeretim vardı ama içimde rahat değildi. Bu görev bana iyi geldi.
27 yıllık arkadaşım ve meslektaşım Özgür Ayvaz'la köylerde oturan 65 yaş üstü insanlarımıza maaşlarını ulaştırmak için erken saatlerde Vefa Merkezi'nin yolunu tuttuk.
Vefa Destek Grubu bünyesinde, her meslek grubundan kişiler oluşturulmuş. Ve bu kişiler gelen her aramalara bıkmadan usanmadan cevap veriyorlar. Her ne kadar sabırlarını zorlayan vatandaşlarımız çıksada, onlar yine de görevlerini hakkıyla yapıyorlar.
Evrakları hazır edip hangi köylere gideceğimizi belirledikten sonra banka işlemlerinide hızlıca halledip hemen yola koyulduk.
Dereyüzü'nden Osman amcanın isteğini yerine getirerek işe başladık. Ardından sırasıyla Başpınar, Eymür, Gerdekhisar, Yeşilpınar, Babakonağı, Kızılca, Aşağı Özlüce, Yukarı Özlüce, Güzyurdu ,Doğankavak, Kaş derken Öbektaş'ta Kotan Emmi'nin emanetini vererek görevimizi sağ salim tamamladık.
Bir Kelkitli olarak bu kadar köyü ilk defa, bir günde gezme fırsatım oldu. Bunlardan birkaç tanesine hele hiç gitmemiştim.
Söğütlü Beldemiz'den Eymür'e giderken dağ havasını içinize çekme fırsatını yakalamış oluyorsunuz.
Birkaç hanenin olduğu Eymür'deki Mehmet amcanın ve hanımının duasını almak çok farklı bir duygu.
Vefa Destek Grubunu sevgiyle karşılayan her insanımız, peşimizden hem devletimize hemde bize dua üstüne dua etmeleri yaptığımız küçücük bir iyiliğin karşılığını kat kat almanın huzurunuda iliklerinize kadar hissediyorsunuz bu vesileyle.
Yine Güzyurdu'na doğru yokuşu tırmanırken radyoda çalan türkü size başka duygular yaşatıyor. Dalıp gidiyorsunuz.
Sadak Sulama Göleti yanından geçerken sanki deniz sahilindeki otobanları hatırlıyorsunuz. Burada doğanın eşsiz manzarasını doya doya seyretmek istiyorsunuz. Hatta buradan geçerken Özgür hocama diyorum ki: Bu Sadak Sulanma Göleti 'nin bize kazandırabileceklerini 25 Temmuz 2015 tarihinde '' Kanarya
Adaları'na Rakip Var'' adlı yazımda dile getirmiştim . Ve insan hayalleriyle yaşar diyorum. 5 yıldır bir ses çıkmadı. Belki tekrar hatırlamak isteyenlerede umut ışığı oluruz. Devletimiz ve özel teşebbüste belki bu sese kulak verir.
Yine Özgür hocamla (eğitim fakültesi) okul yıllarımızı konuşarak hatıralarımızı da tazelemiş olduk.
Evet belkide bir daha nasip olmayacak bir kutsal görevi ifa etmenin mutluluğunu yaşıyorum.
Devletimizin vatandaşına hizmeti götürürken hiç bir masraftan kaçmadığını ve ayrım gözetmeksizin herkese ulaşmaya çalıştığınıda yine bu görev sebebiylede görmüş olduk.
Devletin vatandaşına nasıl sahip çıkıyorsa vatandaşımızında devletine öyle sahip çıkması temennisiyle...... Hayırlı Bayramlar.....
