KORKARIM SONUMUZ LUT KAVMİ GİBİ....

Eşkıya ve terörist İsrail’in Gazze’de işlediği insanlık suçunu tüm dünya çaresizce seyrediyor. Çoluk çocuk, yaşlı genç, kadın erkek demeden masum insanlar katlediliyor; ama ne yazık ki buna karşı kimse ciddi bir adım atamıyor. Müslüman ülkeler geçtiğimiz haftalarda bir araya gelmelerine rağmen ortak bir karar dahi alamadılar. Yaptırım uygulamaktan aciz kalan bu ülkeler, sadece kınamayla yetiniyorlar.

Oysa Kudüs sadece Müslümanların değil, Hristiyanların ve Yahudilerin de kutsal kabul ettiği bir mekân. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da vurguladığı gibi, Kudüs davası yalnızca Müslümanların meselesi değil; bütün insanlığın meselesidir. Bu nedenle Türkiye, uluslararası bir blok oluşturma çabası içinde. Ancak görünen o ki, dünyanın büyük bir kısmı ya sessiz ya da isteksiz.

Geçmişte İsrail’in başbakanı, Kudüs’e saldırı düzenledikten sonra sabaha kadar uyuyamadığını, “Müslüman ülkeler birleşip üzerimize gelir” diye korktuğunu itiraf etmişti. Fakat hiçbir tepkiyle karşılaşmayınca, “Demek ki ben istediğimi yapabilirim” demişti. Nitekim o günden bu yana da istediğini yapıyor: bir gün Lübnan’a saldırıyor, ertesi gün Suriye’ye, öbür gün Mısır’a, Yemen’e... Filistin’i zaten felç etmiş durumda, Gazze’yi ise adeta yok etmeye çalışıyor.

Bugün sokaktaki vatandaş bile neyi boykot edeceğini, hangi ürünün İsrail’le bağlantılı olduğunu bilmekte zorlanıyor. Marketlerde bazı ürünlerin üzerinde “yerli üretim” yazıyor ama gerçekten öyle mi? Halk bu konuda bilinçlendirilmediği sürece boykot etkili olmaz. Devletin de bu noktada sorumluluk alması, yönlendirme yapması şart.

Bir başka sorun ise şu: Yerli mallara yöneldiğimizde fiyatların bir anda artması. Yani vatandaş bir yandan İsrail mallarını boykot etmeye çalışırken, diğer yandan kendi malına yönelince zamlarla karşı karşıya kalıyor. Bu da tüketiciyi iki arada bir derede bırakıyor. Bu noktada da hem devletin hem de üreticilerin sorumluluk bilinciyle hareket etmesi gerekiyor.

Artık özellikle Müslümanların uyanma zamanı gelmiştir. Sadece kınamalarla, göstermelik toplantılarla, sözde dayanışma mesajlarıyla bu iş çözülmez. Teknolojide ilerlememiz, savunma sanayimizi güçlendirmemiz, uluslararası hukuk zemininde daha etkin bir baskı kurmamız şarttır. İsrail denen teröriste anladığı dilden konuşulmalıdır.

Kudüs meselesi sadece Filistinlilerin meselesi değildir; insanlık onurunun meselesidir. Gazze’de çocukların, kadınların, masumların çığlığı göklere yükselirken, bu sessizlik tüm insanlığın ayıbıdır.
UNUTULMASIN Kİ LÛT KAVMİNEDE SESSİZ KALINMIŞTI. SONUÇ KURUNUN YANINDA YAŞTA YANMIŞTI. ALLAH MUHAFAZA DİYECEĞİMDE YAPILANLARDA ORTADA….

FİLİSTİNLİ ÇOCUĞA SESLENİŞ
Sen ki bu yaşta ya şehitsin ya gazi,
Oysaki ben! Hiçbiri.
Onun için sen şanslısın…
Seni gördüğüm anda,
Kendime de kızıyorum,
Nedenini mi soruyorsun, Filistinli çocuk?
Sadece sen değilsin.
Ortada kalan, sahipsiz olan,
vurulan, kırılan, dövülen, sövülen,
itilen, kakılan, işkence gören, aç olan.
Unutmadım seni, unutamam
Sen kardeşsin, sen arkadaşsın.
Sen açlığı bilirsin,
Senin arkadaşların da bilir.
Halep’in kenarında,
Kahire’nin arkasında,
Musul’un orta yerinde,
Doğu Türkistan’da,
Karabağ’da,
Soçi’de,
Kırım’da,
Afganistan’da,
Somali’de,
Angola’da,
Bayırbucak’ta,
Ve, Hepiniz birsiniz. Filistinli çocuk?
Sen gülmüyorsun,
TÜRKİSTAN’daki kardeşin gülmüyor diye.
Gün gelecek, Sen de güleceksin.
İnsanların insan olduklarını  hatırladıklarını anda.
Unutulmayacaksın,
Filistinli çocuk.
Çocuksu nefesinle,
Işık tutacaksın,
Bütün çocuklara.