YAPRAK DÖKÜMÜ ve GİDECEĞİZ

Ayak çıplak yaka bağır,

Çaresi yok gideceğiz.

Bir meçhule ağır ağır,

Çaresi yok gideceğiz.
İsmail HAYAL

Ve ölüm hakikati hemen her yeni doğan günde Gümüşhane Belediyesi’nin hoparlöründen yüzümüze sertçe vururken bizler yakinen tanıdığımız büyüklerimizin, öğretmenlerimizin ve sevdiklerimizin hazan yaprağı misali birer bire dallarından kotuklarını görüyoruz. 

Mühür vurulacak dile,

Heybemizde binbir çile.

Beş metrelik kefen ile

Çaresi yok gideceğiz.

El hâk hakikat olan bu. İnsan doğduğu an öleceğini bildiği için ağlar ya misali bize emanet verilen bedeni verene teslim edeceğimiz o son güne sapasağlam ve günahsız bir şekilde taşıyabilmenin sorumluluğunu taşıyoruz. Ve yine bildiğimiz bir hakikat daha var ki o da insanı ölümden ecelinin koruduğu gerçeğidir. 

Sadece 2025 Eylül’ünde o kadar değerli isimleri yolcu ettik ki acıları hala kalbimizde sımsıcak duruyor. Gümüşhane Kemaliye Camii musalla taşından bu kaçıncı mevta inanın sayısını bilemiyoruz. 

Bir hesap ki verilecek,

O menzile erilecek.

Üste toprak serilecek,

Çaresi yok gideceğiz.

Değerli öğretmenimiz Burhanettin Kaya’yı mı yoksa ardından özel öğrencim Nur Hilal Başer’i mi yazayım? Yoksa bu şehre esnaflık anlamında büyük bir iz bırakan Kasap Davut Kars’a mı yazsam en içli şiirleri. Torul, Gümüşhane ve ardından Trabzon’da eczacılık yapan yüreği sevgi dolu Metin Araz mı desem? 

Yüreğinde sızı derin,

Yazılıdır bu kaderin.

Bir daracık varsa yerin,

Çaresi yok gideceğiz.

Hepsi bembeyaz atlara binerek asıl hakiki yurda göç eylediler. Bir gün oradan dirileceğimiz o güne kadar sevdiklerimizi bekleyeceğiz. Ölümün bir son değil de bir şeb-i aruz misali vuslat olduğunu anlayacağız besbelli. 

Kul Hayalî yazma boşa,

Ecel denen gelir başa.

İster isen yüzyıl yaşa,

Çaresi yok gideceğiz.

Ve son olarak Ekim’in son günü Gümüşhane Milli Eğitim camiasının emektar yüzü sevgili Bahri Arslan’ı Meyhazer’de toprağa verdikten sonra Kasım’ın ikinci günü de Kemaliye Camii’nden bu şehre uzun yıllar hizmet eden, eğitimci ve insani vasıfları ile iz bırakan Liman Kılıç öğretmenimizi doğduğu köyü Bahçecik’te ebedi istirahatgahına yolcu edeceğiz. 

Ölmeden ölümü öldürenlere ve öteye heybesinde kul hakkı olmadan gidenlere selam olsun. Mekanları Cennet, yoldaşları Efendimiz (SAV) olsun.