KÜRTLER VE TÜRKLER
Kürt halkı çok gururlu, çok onurlu bir o kadarda mazlum bir millet…
Yıllarca bayrakları “bez parçası” veya “paçavra”, şarkıları ve dilleri “yöresel lehçe veya ağız” olarak nitelendirildi. Tabi bu yanlış algıların altında yatan tek neden “terör”…
Dış güçler ve taşeron PKK, önce Kürtleri öldürmeye başladı. Neden peki? Bir “Kürt şuuru” ve bilinci gerekiyordu. Bir milletin “milliyetçi duygularını” kaşımak ve kanatmak için onun onuruna, gururuna, ırzına ve namusuna saldıracaksın… Karanlık eller yıllarca gerek Türk olsun, Kürt olsun bir oldular beraber oldular ve Kürtlerin her şeyine saldırdılar…
Tabi Kürtler ne yapsın. Türkiye’ye dönüyor soğuk suratlı askerler, PKK’ya dönüyor kızının namusu, oğlunun canı ile karşılaşıyor…
Kürt ne yapsın? Kimse “gel kardeşim bakalım senin derdin nedir?” dememiş.
Dil mi? “En doğal insancıl hakkın”. Bayrağın mı “kabulümüzdür”, eğitimin mi “başımın gözümün üstüne” dememiş…
Ne kaybederiz? Kürt Kürtçe konuşursa, Kürtçe şarkı söylerse? Asıl kaybettiğimiz an “Kürde Kürt şivesi ile Türkçe şarkı söyletmeye” zorladığımızda değil mi?
Her gün çarşıda, pazarda, okulda, camide biz birbirimize selam vermiyor, birbirimizden alışveriş yapıp, hatta birbirimize aşık olup; evlenmiyor muyuz? Hangimizin aklına Kürt müyüz veya Türk müyüz sorusu geliyor? Gelmiyor…
Ama özgürlükleri yaşamanın “taviz vermek” olarak algılandığı ortamda ne kazanabiliriz.
Suriye, Irak ve İran örneği yanı başında olan Kürt, Türkiye’den kopar mı? Bence kopmaz ve kopmamalı…
Ama tercihte Kürt’te olmalı. O karar vermeli.. Gelecek onun, karar onun olmalı.. Gidecekse dostça öpüşerek gitmeli, Kalacaksa kardeşçe kucaklaşarak kalmalı…
Aksi takdirde bu halin bu kıyımın ne Kürt’e nede Türk’e faydası yok…
Sınırların kalktığı bir dünyada Türkiye Kuzey Irak’la kaynaşmışken, Erbil Diyarbakır gibi olmuş iken neden korkalım? Bırakalım korkacaksa Kürtler korksun. Ya kardeşiyle aynı safta dursun… Yada gitsin Leninist, Maoist, dinsiz bir diktatörlük içerisinde “ÖZRGÜRLÜĞÜNÜ, ONURUNU, NAMUSUNU” muhafaza etmeye çalışsın!
Varsın KÜRT seçsin… Ben, çocuklarımla burada Türkiye’de huzur içinde yaşıyorum… Kusura bakmasınlar ama giden Kürdün acısını da çocuklarıma miras bırakmak istemem…
Kürtler “kaledeki hain” olmamalı. Seçim yapmalı ve bitirmeli bu işi…
