Selam olsun...Selaları göğü delen o erlere, o kadınlara, daha körpe çocuklara selalar olsun. Hangi hikaye mutlu son ile biter bilmem ama yarım kalan hikayelerin yeridir Anadolu. 

Ayşe teyzenin yavrusuna yazgısı vardır. Dilinde dermansız bir nağme ile vuslatı bekler. "Eledim eledim höllük eledim. Aynalı beşikte bebek beledim. Büyüttüm besledim asker eyledim. Gitti de gelmedi canım buna ne çare." Çaresiz dertlerin, yaşlı gözlerin, boş kalan beşiklerin, gidip gelemeyişlerin ve yaşanmamışlıkların derin sızıları ile sızlayan yürekler vardır. Üzerine gelinliği ile hayellerini başka bahara bırakan al yanaklı gelinler sizlere sonsuz minnetler etsek kafi gelir mi? Eli kınalı yarini bekleyen kınalı kuzular sessiz çığlıklar ile bağırmaktadır. Ses seda gelmez sevdalarından. İçlerinde başlar nağmelerin akışı. Susarak söylenen türküler yakarlar. "Hey onbeşli onbeşli. Tokat yolları taşlı.Onbeşliler gidiyor. Kızların gözü yaşlı." Mektuplar yazılır ama adres belli değildir. Hiç gitmeyecek satırlar, cevabı mahşere saklı bir şekilde sır olarak kalır. Yanağı kırmızı, dudakları bal, gözleri zeytin yavrular babalarının adı ile büyürler. Babasızlık gurur olur. Cephede kahraman babasının savaştığı masallar ile büyüyen bu çocuklar her gece rüyalarında babalarına sarılırlar. Sanki her gece aynı rüya gözlerinin geceye kapanışını bekler. Bazılarının kaderi yarinden ayrı bir ömür, bazılarının kaderi yetimlik, bazılarının kaderi evlat acısı olur. 

Şu kışlanın kapısına mail oldum yapısına
Telli kurban bağlayayım asker yârin kapısına
Karlı dağlar olmasaydı laleleri solmasaydı
Ölüm allahın emri de şu ayrılık olmasaydı
Ölüm asla değişmeyen bir yazgı. 

Yazan güzel yazmış deyip gözlerinden akan seller ile özlem fidanlarını büyüten acdadımıza yürek yaraları ile sonsuz dualar ve asla ödenmeyecek haklar ile şükranlarımızı sunuyoruz. 

18 Mart'ın yaralarının ve gururunun anısına...