YOLUMUZ SILAYA DÜŞTÜ
YAYINLAMA:
Yine yolumuz sılaya düştü.Şiran’da bir arkadaşımızın taziye ziyaretine İl Milli Eğitim Müdürümüz ve personelinden birkaç arkadaşla giderken Gümüşhane’ye uğramadan geçmek olmazdı.
Sabah saatin 10:00, günlerden Pazar kim uyanık kim uykudadır diye düşünürken hep imdadımıza yetişen İbrahim ağabeyin uyanık olacağını tahmin edip aradım. Bu durumlarda insan çok zor durumda kalıyor, ya tatilini bölersek ya piknik benzeri bir niyetleri varsa..
Mesala çok kıymetli başkanımız, arkadaşımız, ağabeyimiz Hacı Seydi Şahmettin beyi , Beytullah beyi arayamadım.Güce’ye döndüm ama ağabeyi göremeden döndüğümde beni haşladı diyeyim,telafi için ne yaparım bilemiyorum.Dedim muhtemel hafta sonu yorgunluğu üzerindedir. Rahatsız etmeyelim ve banko uyanık olan ağabeyi çaldırdık.Nede olsa Şirana gidip tekrar Giresun’a geri dönecektik. Yolumuz toplam 8 saat tutuyordu ve bir çay içme vakti uğramıştık.Ama bu il öyle bir çayla insanı bırakmıyor!
Peki sonrası.. Tahmin etmek zor mudur.Yine o güzel kokulu şehir,yine samimi insanlar yine bütün hissiyatı alt üst eden o müthiş sıcaklık, samimiyet ve dahası..Sanki oradan hiç ayrılmamış gibi kendimi hissettim. Şair diyor ya “kendim gurbet elde gönlüm sılada” hakkaten öyle olmuş bir parçam orda kalmış böyle düşündüm.
Sonradan Gümüşhane İl Milli Eğitim Müdürümüz geldi. Dünyada gönlü bu kadar zengin kaç insan vardır?.Dünyayı yaşamış,yaşadığını izzetli bir bilgeliğe dönüştürmüş kamil insan.Mübalağa olmadığı kanaatindeyim ben öyle hissettim,sorumluluk bana ait.Bizlerin yerine gelen Nusret kardeşimin kadirşinaslığını da unutmayalım.Proje birimi için cuk oturmuş.Aslında Gümüşhane’de kim diğerinden daha az övgüye layıktır, ayırmak gerçekten zor.İsmini anamadığım başta Murat Eskicioğlu ve diğer arkadaşlara da buradan bir bukle sevgi iletiyorum.Tez cevap gele..
O nasıl tılsımlı bir kayalık ki insanı cezp ediyor, özletiyor, o nasıl bir şehir ki kalbi var, duyguları var,hissiyatı var.Sizi tanıyabiliyor, ve tanıdığını belli edebiliyor. Öyle bir şehir işte
Gümüşhane…
Şimdi ben buradan diğer dostlarıma ne diyeyim; uğradım ama sizi göremedim nasıl denir bilemiyorum ama Yusuf Sadık hocamdan,Hasan Pir Ağabeyimden,Ömer ağabeyden,Kerim ağabey, çalışma arkadaşlarım ve daha nicelerinden af dilerim, selam ve saygılarımla…Beş dakikalık zamanı bunca dosta bölmek yakışık almazdı, İnşallah uzun bir zaman diliminde görüşmek üzere
Hoşça kal Gümüşhane….
Sabah saatin 10:00, günlerden Pazar kim uyanık kim uykudadır diye düşünürken hep imdadımıza yetişen İbrahim ağabeyin uyanık olacağını tahmin edip aradım. Bu durumlarda insan çok zor durumda kalıyor, ya tatilini bölersek ya piknik benzeri bir niyetleri varsa..
Mesala çok kıymetli başkanımız, arkadaşımız, ağabeyimiz Hacı Seydi Şahmettin beyi , Beytullah beyi arayamadım.Güce’ye döndüm ama ağabeyi göremeden döndüğümde beni haşladı diyeyim,telafi için ne yaparım bilemiyorum.Dedim muhtemel hafta sonu yorgunluğu üzerindedir. Rahatsız etmeyelim ve banko uyanık olan ağabeyi çaldırdık.Nede olsa Şirana gidip tekrar Giresun’a geri dönecektik. Yolumuz toplam 8 saat tutuyordu ve bir çay içme vakti uğramıştık.Ama bu il öyle bir çayla insanı bırakmıyor!
Peki sonrası.. Tahmin etmek zor mudur.Yine o güzel kokulu şehir,yine samimi insanlar yine bütün hissiyatı alt üst eden o müthiş sıcaklık, samimiyet ve dahası..Sanki oradan hiç ayrılmamış gibi kendimi hissettim. Şair diyor ya “kendim gurbet elde gönlüm sılada” hakkaten öyle olmuş bir parçam orda kalmış böyle düşündüm.
Sonradan Gümüşhane İl Milli Eğitim Müdürümüz geldi. Dünyada gönlü bu kadar zengin kaç insan vardır?.Dünyayı yaşamış,yaşadığını izzetli bir bilgeliğe dönüştürmüş kamil insan.Mübalağa olmadığı kanaatindeyim ben öyle hissettim,sorumluluk bana ait.Bizlerin yerine gelen Nusret kardeşimin kadirşinaslığını da unutmayalım.Proje birimi için cuk oturmuş.Aslında Gümüşhane’de kim diğerinden daha az övgüye layıktır, ayırmak gerçekten zor.İsmini anamadığım başta Murat Eskicioğlu ve diğer arkadaşlara da buradan bir bukle sevgi iletiyorum.Tez cevap gele..
O nasıl tılsımlı bir kayalık ki insanı cezp ediyor, özletiyor, o nasıl bir şehir ki kalbi var, duyguları var,hissiyatı var.Sizi tanıyabiliyor, ve tanıdığını belli edebiliyor. Öyle bir şehir işte
Gümüşhane…
Şimdi ben buradan diğer dostlarıma ne diyeyim; uğradım ama sizi göremedim nasıl denir bilemiyorum ama Yusuf Sadık hocamdan,Hasan Pir Ağabeyimden,Ömer ağabeyden,Kerim ağabey, çalışma arkadaşlarım ve daha nicelerinden af dilerim, selam ve saygılarımla…Beş dakikalık zamanı bunca dosta bölmek yakışık almazdı, İnşallah uzun bir zaman diliminde görüşmek üzere
Hoşça kal Gümüşhane….
Yorumlar
*
Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *
