Bismillahirrahmanirrahim

Sözlerime başlamadan önce bu büyük felakette hayatını kaybedenlere Allah’ tan rahmet, yaralı olanlara şifa, yakınını kaybetmişlere sabır ve teselli diliyorum. Rabbim bu depremde en çok yara alan, annesini babasını kaybetmiş çocuklara yetimliğin ve öksüzlüğün acısını göstermesin. Biz şu kısa zamanda birliğin ve gardaşlığın ne olduğuna şahit olduk. Yardım götürdüğü yerde o telaşeyi görüp elindekiler yetmez gibi üstündeki montunu da çıkarıp yardım kolisine koyarak bu soğukta incecik üstüyle evine gideni de gördük.

Yaşayıp gidiyoruz işte. Bazen bahar havasında, bazen kışın ayazında. Biraz eksik biraz fazla. Varla yok arasında. Bazen cümle alem birlikte bazen yapayalnız içimizde. Bir kelebeğe geleceği anlatmak gibi imkânsız bazı şeyler.

Kaldı işte; çayımız bardakta, çocukluğumuz sokaklarda, sevdiklerimiz uzaklarda, hevesimiz kursağımızda, yüzümüzdeki tebessüm ise fotoğraflarda. Sabah ne giyeceğimizi düşündüğümüz kadar sabaha çıkabilecek miyiz diye düşünmedik. Kursak diye bir yer var ya hani işte her şey orada kaldı.

Çok üzdük birbirimizi, belli belirsiz gönlünü kırdık sevdiklerimizin, yarını olmayan yaşam için ezdik geçtik üstünden ne varsa. Hak vermedik kimseye, konuşmasına bile müsaade etmeden döndük arkamızı. Hayat insanı bir şeylerin hayaliyle yaşatır ve hasretiyle öldürür, biz hayal kurmasına bile müsaade etmedik sevdiklerimizin. Hayat çok garip değil mi, sen acılarını gizlemek için gülüyorsun ve herkes seni mutlu sanıyor. Gerçek üzücü şey ise insanın yaşı kadar yaşamadığını anladığı zamandır.

Ne güzel söylemiş yazar; ‘’Hayat dediğin bir çay, insan ise bir şeker. Karıştırdıkça hayattan tat aldığını sanırsın. Oysa ki; hayatın seni erittiğini çay bitince anlarsın.’’ İnce ince işlenen kaderimizi sen hayra ulaştır Allah’ım.

Ülke olarak bir kez daha bu yaşamın geçici, ahiret hayatının gerçek olduğunun hissini yaşadık. Git gide tek bir safa düşen camilerimizde namaz saflarının arttığını gördük ve bir kez daha ölümün bir nefes kadar yakın olduğunun farkına vardık.

İnsan için gerçekleşmesi zor olan dua merhametlilerin en merhametlisi Allah için ‘ol’ der ve olur. Kırmayın kimseyi; vaktinde yaşayın her şeyi. Vaktinde gelmeyen çiçeği çöpe atın. Mezar taşları çiçekten anlamaz. Seven sevdiğine sevdiğini söylesin. Herkes bilir ki yarın geç olmakla meşhur. Şimdi düşünün ve içinizde kime ne söylemek istediğinizi söyleyin. Dilenecek bir özür varsa sabahı beklemeyin.

En kötü gün birini kaybettiğin gün değildir. Ondan sonraki diğer günlerdir. Şimdi ben size sesleniyorum; ‘’Sesimi duyan var mı?’’.

Saygılarımla…