Her zaman tek başıma yaşadım sevdamı. Tek kişilik dünyamda çok kişilik sevdim... Kocaman sevdim,ölürcesine sevdim yaradan dan ötürü sevdim sana mahkummuşum gibi sevdim.Sitem değil bu sözlerim sakın ha yanlış anlama yar.Gönül kırgınlığı bu ama sana değil.Sadece sen zannettiğim kişi için. Sen haklısın belki kırgınlığım tamamen kendime,gönlüme,yüreğime.. Bu yürek var ya, bu yürek kimseyi sevmedi senin gibi sevmezde bu yürek… Sessiz sevmeye mahkum kalbim sanki.Haykırırcasına sevmek isterdim,  savaşırcasına sevmek isterdim oysa sevmeler hep içten, hep susarak mı olmalı?Ben seni bir kenardan, sessizce, sakince mi sevmeliyim?Özledim seni özlüyorum elimde değil özlememek sanki sadece sen varsın özlenecek…Ruhun bensizliğin ağırlığını çekiyor mu? Bilmiyorum ama bilmeyi deli gibi istiyorum.Susma yar suskunluğun aşkından daha çok deliye çeviriyor bilesin.Zaten yüreğim kan ağlıyor sessizliğinin yanında sensizliğine de mahkum etme beni sevgili ne olur. Özlemin yaksa da kalbimi hala yüreğinin bir yerlerinde az da olsa beni hatırlatacak bir şeylerin var olduğu umudu ile yaşıyorum.Bir yaprak misali salınsa da bedenin ardım sıra, bil ki asla izin vermem  yere düşmene. Avuçlarımda saklarım sana ait olan her şeyi sakladığım gibi.. Keşke büyütebilseydin çocuk cesaretini ve keşke artık maziden toplamak zorunda hissetmeseydin bölünmüş kimliğini...Çok ihtiyacım var buralarda sana.Varlığına, sıcaklığına,sesine,gülüşüne,bana bir şeyler söylemene elini elimde görmeye kısacası senden gelen her şeye ihtiyacım var sevgili. Bırak mazi adına yakışır şekilde ;kalsın geçmişte. Sen maziyi bende yaşadığın milyon yıllık aşkla an, an da yüreğim acımasın ne olur sadece an. Gerisini bırak yüreklerimiz yaşasın.Senin yüreğin yaşamaz belki de benimki sonsuza dek yaşayacaktır.

Aşksın bende,hüzünsün,göremediğim, dokunamadığım cansın aldığım nefes kadar yakınsın,bedenimin yarısısın,söylenmemiş nice sevda sözümsün,içimdeki yaralara belki de tek çözümsün.Bir ateş düştü yüreğime,tam şuraya sevgili hani sol yanımda göğsümün hemen altındaki yer var ya alev alev şu anda.. Acaba diyorum hani tek isteğim bu ama acaba ben mi düştüm aklına.Uzanıp da yüreğimi mi tuttun ya ellerinle belki de kuruntu yapıyorum.Çok istiyorum ya öyle olmasını belkide o yüzden öyledir.İşte kınama beni  çok bekledim çünkü…Sitem olmalı mı aşkın içinde? Sevgili sitem etsem üzer miyim seni? Onca zaman beklemişim seni sitem etmeden edemeden…Hem sen sevmesen de severim ki ben seni.Beni seviyorsun diye sevmiyorum seni  sen olduğun için o yüreği ruhu taşıdığın için her şeyinle seviyorum  seni.Sessiz sevmelere mahkum ettin bu yüreği sevgili senden gelen her güzel şeyle birlikte buna da eyvallah.

Keşke senin için ağlamayı becerebilseydim ama sen ne yazık ki ağlarken gözyaşlarımın damlasına bile değmezsin…