KENT ORMANI DEMEYE ŞAHİT LAZIM!

Kent ormanları, kent halkının dinlenme ve sağlığına hizmet eden, kent ekosistemini düzenleyen, kentin içinde ve çevresinde bulunan ormanlar ve bu alanların tesisi, yönetimi ve planlanmasıdır.

Gelişmekte olan ülkelerde kentlerdeki nüfus artışı ile birlikte hızla çoğalan çarpık yapılaşma plansız kentleşme sonucunda, kent ekosistemi ve buna bağlı olarak kentsel yaşam kalitesi zarara uğramaktadır.

Kentlerimizde bugünkü yeşil alan yoksunluğu nedenlerinin başında; imar planlarımızın eksiklikleri, yetersizlikleri ve imar planlarına uymama alışkanlığı, vb gelmektedir. Kentlere, her yıl kırsal alanlardan akan nüfus, kişi başına düşen yeşil alan miktarını giderek düşürmekte ve yeşil alanlar, bağnazca tahrip edilmektedir. Üstelik bunlara eklenen çevre kirlenmeleri yeşili ve yeşil elemanları da barınamaz duruma getirmiştir (1).

Günümüzde kentler hızlı göç ve nüfus artışı ile hızlı yapılaşma sonucu yaşanabilir özelliklerini yitirmektedirler. Bozulan bu dengeyi kent ormanları iyileştirmektedirler. Gelişmiş ülkelerde kent ormanları kentin nüfus ve yapılaşma oranına göre alansal oranı saptanmaktadır. Gelişmiş ülkelerdeki kent ormanları yaşam kalitesinin bir göstergesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Kent içi ve çevresinde kent ormanı planlanırken; ekolojik, bölümleme, biyoklimatik, kenti biçimlendirme ve estetik kazandırma, yaşantı değerini artırma, alan saklama, insan-doğa ilişkisi kurma, kent iklimini iyileştirme, kentin kirli havasını süzme, kent gürültüsünün azaltılması, kentli üzerinde ruh sağlığı yönünde olumlu etkiler bırakmaları fonksiyonlarını yerine getirecek şekilde planlanmalıdır.

Kent ormanlarında; çocuk oyun parkı, çeşme, oturma bankları, çöp kutusu, ilan panosu, yağmur barınakları, yangın gözetleme kulesi (yangın ve diğer koruma hizmetleri için), orman yangınları, ağaçlar, doğa ile ilgili bilgilendirme yazıları, vb olmalıdır. Kent ormanında kent insanının en çok faydalandığı bazı yerler ışıklandırılır. Kent insanının, kent ormanına ulaşımı kolay ve rahat olacak şekilde, yollar kent ormanına kadar asfalt yapılmalıdır.

İnsanların ormanın her tarafında dolaşacak şekilde izin verilmeyip kent ormanında yaya-araç yolları belirlenmelidir. Çünkü ormanın her tarafında piknik ve gezinti yapılırsa toprağın sertleşmesine yağış sularının yüzeysel akışa geçerek kent ormanlarının yağış sularından az faydalanmasına ve gelişmesine olumsuz neden olunur. Kent ormanının uygun yerlerine göletler, çeşme, tuvaletler, vb tesisler yapılmalıdır. Kent ormanında doğal göletler ve sulak alanlar varsa muhafaza edilmelidir. Suni gölet oluşturmada derelerin önleri kesilerek oluşturulmalıdır.

SONUÇ
İlimizin güzelim kent ormanında çöp atıkları arasında gezinmekten oturmaya yer bulunmamakta. Belediyenin göz boyamak amacıyla koymuş olduğu çöp kutuları ağzına kadar dolu oluşu kent ormanına pikniğe giden aileler çöplerini mecburen dolu bulunan çöp kutularının kenarına bırakmak zorunda kalmaktadırlar. Köpekten, rüzgardan, yağmurdan v.b. olaylardan dolayı çöplerin etrafa dağıldığı ve yemyeşil araziye zarar vermekte. Günü birlik olmasa da haftada bir bu çöp kutularının belediye ekipleri tarafından boşatılması ve mıntıka temizliği yapılsa daha hoş olmaz mı?

1: PAMAY, B., 1988. Türkiye’de Kentlinin Rekreaktif Gereksinmeleri ve Yeşil Alanlar Özellikle Kent Ormanları. Orman ve Av Dergisi. Türkiye Ormancılar Derneği, Cilt: 63, Ankara.