‘VARGİT’ ÇİÇEĞİ

Bismillahirrahmanirrahim

Vargit çiçeğini bilir misiniz; bir çoğumuz bilir aslında belkide ilk defa duyanınız da vardır. Topraktan bir başına açar dünyaya gözünü. Dalı budağı yaprağı yoktur ve her yıl eylül ayının ortasında yüksek yaylalarda mor renkli yetişen bir çiçektir. İlk baharda hayvanlarını koyunlarını ve keçilerini allı pullu süsleyip yaylaya göç eden eli kınalı analarımızın yaylada durma vaktinin bitip dönme vaktinin geldiğini söyler vargit çiçeği. Artık senin yaylacılığın bitti bundan sonra kar fırtına gelecek, sen bu kara fırtınaya yakalanmadan köyüne dön diyen çiçektir vargit çiçeği.

’Çayın da bir derdi var’ dedi adam. Ateşler içinde yandığına göre, unutulduğunda soğuduğuna göre, bekleye bekleye acıdığına göre var bi derdi.

Gözümüzü açarız dünyaya ilkbaharın gelmesi gibi. Açan bahar çiçekleri gibi sarılırız hayata. Daha ne olduğunu anlamadan, henüz yaz gelmeden ömür heybesi verilir omzumuza. Her güzel şeyden biraz olsun doldurmaya çalışacağımız heybemiz.

Bazen çok sevenim vardır dersin arkana döndüğünde ise sadece kendi gölgen vardır. Gerçek şu ki dünyanın şatafatlı halleri ilgi odağınız olmasın. Gönlü güzel insanlara vakit ayırın. Gölgeniz gibi hep sizinle olacak olan insanlara fırsat verin. Elinizin tersiyle itmek yerine onların niye sizin yanınızda olduğunu düşünün isterim. Sizden bir çıkarı olduğu için mi yoksa sizin gibi gönlü güzel insana rastladığı için mi?

Zaman geçiyor sandım, meğer ömrümüz geçiyor farkına varmadan. Vargit çiçeği henüz açmadan sevmeyi, sevilmeyi, paylaşmayı, zorda olana yardım etmeyi, komşusu aç iken kendi tok yatmamayı; elinden geldiği kadar herkese iyilik etmeyi bilmeli insan. Allah’ın Resul’ünün de dediği gibi ‘Onlar layık değilse sen layıksın.’

Gönül sabır ile harman olmadan nasip ile buluşmazmış demiş Zarifoğlu. Allah her sıkıntının ardından o gönüle tecelli ve teselli ile gelir. Yeterki seni evinde bulsun. Yeterki umutların yüreğinde dursun. Birbirinizin kusurunu bulmaya çalışmayın, kendinize zaman ayırın yoksa güzel şeyleri paylaşmaya zamanımız kalmayabilir. Bazen sustukların da duadır, çünkü sessizliğini en iyi işiten Allah’tır. Sevgisiyle zulmedene değil, şifa olana denk gelsin yüreğiniz.

Bir yerde okumuştum bazı insanlar güzel konuşmayı bilir, bazıları yazmayı, bazıları giyinmeyi. İnsanların türlü türlü yetenekleri vardır. Ama en güzeli haddini kendini ve edebini bilendir. Ve insan her zaman kendine yakışanı yapmalı. Ne kadar sıkı giyinirsen giyin duygularına ayaz vurdu mu buz tutar yüreğin.

Ey sevgili; hangi ressam çizebilir ki senin yüreğinin ve gözlerinin güzelliğini. Heybeni neyle doldurdun; yüreğinin sesiyle mi aklın sesiyle mi. Ne tarafa daha ağır bastı heyben. Mutluluk seni beklerken sen neyi beklersin. Mevlana’nın dediği gibi ‘Herkes seninle yürüyebilir ama hiçkimse senin için yürümez.’

Hergün biraz daha tükenip gitmeden, ömrünüze kar fırtınası  vurmadan. Vargit çiçeği toprağı yara edip açmadan heybeniz sevgi, saygı, mutluluk ve iyilikle dolsun.

Saygılarımla…