MEMLEKETİMDEN İNSANLIK MANZARALARI
Gümüşhane ve özellikle Kelkit ilçe merkezi “Gasabalı” dediğimiz insanının misafirperverliği ve elinin açıklığı çok meşhurdur.
Bu hususta kitap yazacak kadar çok anı dinledim ve yaşadım.
Bazıları var ki komedi kitaplarına bile konu olur;
Yıllar önce Neşet abimiz İstanbul’a gelmiş belediye otobüsüne binmiş bilet parası vermiş, biletçi ısrarla parasının üstünü vermeye çaşırken “Yegenim üstü kalsın” deyip paranın üstünü almaması gibi.
Her ne kadar erkekleri neredeyse üç öğün lokantada yeme alışkanlığı olsa da dışarıda olduğu gibi evinde de misafir etmeleri, ağırlamaları çok meşhurdur.
”Otel sordum beni yabancı görünce götürüp evinde misafir ettiler,” diyenleri...
“Kamyonumun lastiği balon etti param yok, lastiğin çok pahalı olduğu dönemde arabamın lastiğini takıp ‘Sen hele git sonra bizim paramızı gönderirsin’ “ diyenleri...
Bizzat çocukluğumda şahit olduğum; Turistin benzini bitti iki teneke benzin verip dolar uzatan turiste doları tanımadıkları için “Canın sağ olsun deyip” para almamaları...
Yüksek okul açıldığında esnaf arkadaşıma Kelkitin ekonomisine faydası olmuştur dediğimde bana;
“Yoğ ğardaşım ohuyanların hepsi Doğunun fakır fikâre çocuhları ramazanda bölüştük evlerimizde yedürdük, üçürdük” diye itiraz etmesi...
Otelde kalıyorum dediğim için, “Evimiz varken sen bizi rezil mi etmek istiyorsun!?” diye rahmetli arkadaşımın benimle kavga etmesi ve küsmesi...
Velhasılı çok var.
Hamaset olsun diye söylemiyorum, garibansan veya aç kalmak istesen de Gasabalılar seni aç ve açıkta bırakmazlar.
