Hayat…
İnsanlar; doğar, büyür ve ölürler. Hayat bu kadar kısadır aslında. İyi de bu insanlar hiç mi sevmezler? Hiç mi âşık olmaz ya da ayaklarını yerden uçuracak kadar mutlu olmazlar.
Aslında olurlar, hem de öyle bir olurlar ki gözleri hiçbir şeyi hiç kimseyi göremeyecek kadar körelir, nefesi daralır, kalbi sıkışır hatta her yattığında onunla yatar her kalktığında onun başlar yeni bir güne. İnsanoğlu duygusu olan bir varlıktır. Herkesten çok sevdiğini düşünür, onun üzerine titrer. Sevdiğinin canı yansa dünyaları yakar, ölümü göze alır. Öyle ki biran olsun tereddüt bile etmeden.
İnsanoğlu ne yapsa da aşktan kaçamaz. Bazılarının karşısında ömrü boyunca bir kişi bazılarımıza birçok kişi çıkar. Önemli olansa doğru kişiyi bulmaktır. Biz bazen tamam bu diyoruz. Bu ya bu işte evleneceğim, onun için hiç gözümü kırpmadan canımı vereceğim, bir ömrü geçirip kuru ekmeği paylaşıp mutlu olacağım insan bu diyoruz. Ama o insan ya sizin için aynı düşüncelere sahip olmazsa, işin kötü tarafı bunu size hiç yansıtmadan, siz ileriye dönük şeyler düşünür onun aşkıyla yanar tutuşurken o bir gün giderse.
Biliyorum çoğunuzun başına bu vasat olaylar illa ki gelmiştir. Çoğunuz kalbinizde amansız bir sevda, asla kapanmayacak yaralar taşımaktasınız. Dostlarım hiç boşa uğraşmayın, elinize sigara alıp, alkol kullanarak ya da yeni birisini bularak kapanmaz bu yara. Asla da kapanmayacaktır. Bakın Hz. Mevlana ne güzel demiş;
Ben bir balığım, aşk ise daldığım bir derya.
Aşktan gözlerim yaşlı olsa da o derya gözyaşımı nerden bilir?
Başımı o denizden çıkarayım desem!
Balığım ya;
Nefesim kesilir.
Aşk…
Kelimeler yetmiyor adlandırmaya, tıpta her şeyin bir çaresi varda bir tek bu duygunun çaresini bulamamış onca bilim adamı. Siz ne olursa olsun sevin bırakın unutmayı, boş verin aklınızdan silip atmayı. Gerçek seven asla unutmaz, asla aldatmaz, asla ama asla yarı yolda bırakmaz. Her ne olursa olsun vazgeçmez. Sizde vazgeçmeyin. Sevin Mecnun’casına, dağları delin Ferhat’çasına ya hiç mi bir şey yapamıyorsunuz. Bir Kerem’de siz olun ne çıkar.
Sevdiğiniz yanınızda ise dünya yalan, sevgidir baki kalan.
“Yazımı aşk için yazmış olduğum bir şiirle sonlandırmak istiyorum.”
Adlandırılamayan bu duygunun
Esiri olursun tüm yaşantın boyunca
Başta güzel gelir heyecana kapılırsın gidersin ardı sıra
Ne sorarsın Ne de merak edersin
Her şeyin karşılıklı olduğuna inanırsın
Sevdiğini sevildiğini sanırsın
Bu başlangıcında diğer başlangıçlar gibi olmadığını
Hiç sonu gelmeyeceğini sanırsın
Ama aldanırsın
Oysaki buda diğer duygular gibi sıradandır
İnsanı öylesine içine çeker ki
Biranda kendini kaybedersin
Güçsüz savunmasız yalnız hissedersin
İşte o zaman
Yani yalnız kaldığın kanısına vardığın vakit
Aşk diye nitelendirdiğin o saçma duygunun yerini
Yalnızlığın hüzün dolu bulutlarının kapladığını görürsün
Başta acı gelir yalnızlık
İçinde ki hüznün yerini zamanla öfke ve nefret almaya başlar
Kararlısındır mutlaka intikamını alacaksındır
Geceler boyu uyuyamazsın
Nefret dolu planlar yaparsın
Ama o planladıklarını bir türlü yapamazsın
Çünkü sevilmesen de sevmişsindir
Değil intikam almak saçının teline zarar gelse
Dünyaları yakarsın
Zamanla cevabını bilmediğin sorular zihnini zorlamaya başlar
Aslında birçok soru vardır
Ama bir tek soru
O cevabını bilmediğin bir tek soru karanlığa sürükler insanı
Böylesine çılgınca severken niye bu ayrılık
Cevabı bellidir aslında hiç sevmemiştir
Senin yüreğinde taşıdığın bu aşk içine sığmazken
İçini paramparça ederken
O kendini bilmez kendini neşesinde kendi keyfindedir
Sen onun gözünde aslında hiç olmamışsındır
O senin gibi âşık olmayı bilemez
Aslında o duygusuz zavallının tekidir
Bu olanlardan sonra adlandırmadığın bu duygunun adını koyarsın
Tek kelimeyle ifadelendirirsin
Aşk...
Rabbim günlük değil ömürlük aşklar nasip etsin, her şey gönlünüzce olsun…
İnsanlar; doğar, büyür ve ölürler. Hayat bu kadar kısadır aslında. İyi de bu insanlar hiç mi sevmezler? Hiç mi âşık olmaz ya da ayaklarını yerden uçuracak kadar mutlu olmazlar.
Aslında olurlar, hem de öyle bir olurlar ki gözleri hiçbir şeyi hiç kimseyi göremeyecek kadar körelir, nefesi daralır, kalbi sıkışır hatta her yattığında onunla yatar her kalktığında onun başlar yeni bir güne. İnsanoğlu duygusu olan bir varlıktır. Herkesten çok sevdiğini düşünür, onun üzerine titrer. Sevdiğinin canı yansa dünyaları yakar, ölümü göze alır. Öyle ki biran olsun tereddüt bile etmeden.
İnsanoğlu ne yapsa da aşktan kaçamaz. Bazılarının karşısında ömrü boyunca bir kişi bazılarımıza birçok kişi çıkar. Önemli olansa doğru kişiyi bulmaktır. Biz bazen tamam bu diyoruz. Bu ya bu işte evleneceğim, onun için hiç gözümü kırpmadan canımı vereceğim, bir ömrü geçirip kuru ekmeği paylaşıp mutlu olacağım insan bu diyoruz. Ama o insan ya sizin için aynı düşüncelere sahip olmazsa, işin kötü tarafı bunu size hiç yansıtmadan, siz ileriye dönük şeyler düşünür onun aşkıyla yanar tutuşurken o bir gün giderse.
Biliyorum çoğunuzun başına bu vasat olaylar illa ki gelmiştir. Çoğunuz kalbinizde amansız bir sevda, asla kapanmayacak yaralar taşımaktasınız. Dostlarım hiç boşa uğraşmayın, elinize sigara alıp, alkol kullanarak ya da yeni birisini bularak kapanmaz bu yara. Asla da kapanmayacaktır. Bakın Hz. Mevlana ne güzel demiş;
Ben bir balığım, aşk ise daldığım bir derya.
Aşktan gözlerim yaşlı olsa da o derya gözyaşımı nerden bilir?
Başımı o denizden çıkarayım desem!
Balığım ya;
Nefesim kesilir.
Aşk…
Kelimeler yetmiyor adlandırmaya, tıpta her şeyin bir çaresi varda bir tek bu duygunun çaresini bulamamış onca bilim adamı. Siz ne olursa olsun sevin bırakın unutmayı, boş verin aklınızdan silip atmayı. Gerçek seven asla unutmaz, asla aldatmaz, asla ama asla yarı yolda bırakmaz. Her ne olursa olsun vazgeçmez. Sizde vazgeçmeyin. Sevin Mecnun’casına, dağları delin Ferhat’çasına ya hiç mi bir şey yapamıyorsunuz. Bir Kerem’de siz olun ne çıkar.
Sevdiğiniz yanınızda ise dünya yalan, sevgidir baki kalan.
“Yazımı aşk için yazmış olduğum bir şiirle sonlandırmak istiyorum.”
Adlandırılamayan bu duygunun
Esiri olursun tüm yaşantın boyunca
Başta güzel gelir heyecana kapılırsın gidersin ardı sıra
Ne sorarsın Ne de merak edersin
Her şeyin karşılıklı olduğuna inanırsın
Sevdiğini sevildiğini sanırsın
Bu başlangıcında diğer başlangıçlar gibi olmadığını
Hiç sonu gelmeyeceğini sanırsın
Ama aldanırsın
Oysaki buda diğer duygular gibi sıradandır
İnsanı öylesine içine çeker ki
Biranda kendini kaybedersin
Güçsüz savunmasız yalnız hissedersin
İşte o zaman
Yani yalnız kaldığın kanısına vardığın vakit
Aşk diye nitelendirdiğin o saçma duygunun yerini
Yalnızlığın hüzün dolu bulutlarının kapladığını görürsün
Başta acı gelir yalnızlık
İçinde ki hüznün yerini zamanla öfke ve nefret almaya başlar
Kararlısındır mutlaka intikamını alacaksındır
Geceler boyu uyuyamazsın
Nefret dolu planlar yaparsın
Ama o planladıklarını bir türlü yapamazsın
Çünkü sevilmesen de sevmişsindir
Değil intikam almak saçının teline zarar gelse
Dünyaları yakarsın
Zamanla cevabını bilmediğin sorular zihnini zorlamaya başlar
Aslında birçok soru vardır
Ama bir tek soru
O cevabını bilmediğin bir tek soru karanlığa sürükler insanı
Böylesine çılgınca severken niye bu ayrılık
Cevabı bellidir aslında hiç sevmemiştir
Senin yüreğinde taşıdığın bu aşk içine sığmazken
İçini paramparça ederken
O kendini bilmez kendini neşesinde kendi keyfindedir
Sen onun gözünde aslında hiç olmamışsındır
O senin gibi âşık olmayı bilemez
Aslında o duygusuz zavallının tekidir
Bu olanlardan sonra adlandırmadığın bu duygunun adını koyarsın
Tek kelimeyle ifadelendirirsin
Aşk...
Rabbim günlük değil ömürlük aşklar nasip etsin, her şey gönlünüzce olsun…