Geride bıraktığımız bir yılı muhasebe edip geleceğe yön vermek adına kendimize şu soruları soralım:

“Elestü bi Rabbiküm” sorusuna karşılık Rabbimize verdiğimiz kulluk ahdine sadık kalabildik mi?

Ömrümüzü imanla, ibadetle ve güzel ahlakla geçirebildik mi?

Rabbimizin haram kıldığı her şeyden uzak durabildik mi?

 Canlı cansız tüm mahlûkata karşı sorumluluklarımızı yerine getirebildik mi?

Hâsılı her yılımızın, her ayımızın, her günümüzün, hatta her saatimizin kıymetini bilebildik mi?

Biz bu dünyaya, başıboş olarak gönderilmedik. Allah’a itaat ve ibadet etmek, en güzel amelleri ortaya koymak, dünyayı yaşanablir kılmak, hayırda yarışmak ve ölüme hazırlıklı olmak için göderildik. Çünkü yaşam bulduğumuz bu dünya mutlaka nihayete erecek ve her verilen nimetin hesabı sorulacak. “Sonra o gün size verilen nimetlerden hesaba çekileceksiniz.”[1] Hz. Zubeyr bu ayeti duyduğunda “Ey Allah’ın Resulü !  (yiyip içtiğimiz) hurma ve su olan iki siyahtan ibaretken hangi nimetten hesaba çekileceğiz” yönelttiğinde Peygamberimiz “O mutlak olacak”[2] Hesap verme bilinciyle yaşamak, insanın aklını kullandığının emaresidir.

“Akıllı kimse, kendisini hesaba çeken ve ölümden sonrası için hazırlayan kimsedir.

Aciz kimse ise, nefsi isteklerine tabi olan ve Allah’tan olmadık şeyler isteyen kimsedir.”[3]

Şükürler olsun ki: Hesap vermek var. Dünya’da her gün yüzlerce insanı katledenler hesap vermeyecek olsaydı. Dünyanın birçok yerinde kendi menfaatleri için insanları birbirine düşüren, onları acımasızca köleleştiren, yetmedi mallarını ve canlarını yok edenler hesap vermeyecek olsaydı. Yaratanı hiç hesaba katmadan dünyayı kendi düşündükleri gibi dizayn etme çabası içinde olanlar hesap vermeyecek olsa dünya yaşantısı kaosa dönerdi.  

Ancak ! Mazlumlar bilmelidirler ki, Allah zalimin zulmünü elbette bitirecektir.

Allah zalimi zulmüyle beraber yerin dibine geçirecektir.

İşte bu bilinç Müslüman’a güç verir. Kur’an haber veriyor; “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor.”[4]

Ahiret ödeme ve ödeşme yeridir. Bu hayatı iyi geçirmek asıldır.

Şairin dediği gibi;

Aldanma dünyanın velvelesine.

Hepsi boş heves bir gün öğrenirsin.

Kimi hakka koşar kimi tersine.

Her nefesin hesabı var görürsün.

İşte bize düşen bu hesaba hazırlık yapmaktır. Hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden,“ilmiyle ne gibi işler yaptığından, malını nereden kazanıp nerede harcadığından,vücudunu nerede yıprattığından sorulmadıkça bulunduğu yerden kıpırdayamaz.”[5]  

Hesap Bilinciyle emredilenleri yapalım. Yasak kapsamına alınan her şeyden uzak duralım. Hepsi bizim iyiliğimiz için. Böyle hareket edersek psikolojik yapımız düzeltecek, problemlere dayanma gücümüzü artıracak, kamusal alanda gerçekleşen hak ihlallerinin önü alınacak, toplumsal sıkıntılarımızı da hafifleyecek, Mutlu ve bahtiyar bir dünya hayatı geçireceğiz. Yaşama sevincimizi asla kaybetmeyeceğiz. Şu günlerde milletimizin arasına sokulmak istenen tefrika birlik beraberliğe dönüşecektir.

Allah ve ahiret şuuru olmayan kişinin yanı başında emniyet görevlisi olsa bile türlü türlü kötülükler yapabilmektedir

Bu sebeple kendimize ve evlatlarımıza yapacağımız en büyük iyilik bu bilinci hayat tarzı haline getirmektir.Hz. Ali  (r.a) buyurdular ki: "Dünya arkasını dönmüş gidiyor, ahiret ise yönelmiş geliyor. Zira bugün amel var hesap yok, yarın ise hesap var amel yok."

Dünyayı ahiretin tarlası bilerek hazırlık yapalım. Ayetde “Ey iman edenler!  Allaha karşı gelmekten sakının ve herkes, yarın-kıyamet günü için önceden ne göndermiş olduğuna baksın.’’ [6]

Unutmayalım; Hesabını veremeyeceğimiz şeylerin ardına düşmeyelim. Peygamberimizi şu hadisini hayat düsturu edinelim."Hesaba çekilmeden kendinizi hesaba çekiniz." [7] Böyle yaptığımızda her şey yolunda olur.

Selam ve iyi dualarla kalınız.