Bağımsız yaşama duygusu, vatan sevgisi, namusuyla yaşama olgusu Türk Milletinin en önemli özelliklerindendir.
Bu özellikler tarih boyunca Türk’ün ateşle imtihanına vesile olmuştur. İşgal edilmiş Gümüşhane topraklarından düşmanları çıkarmak Gümüşhanelinin kurtuluş mücadelesi yine aynı hasletlerden meydana gelmiştir.
Acı hatıraları unutmamak, güçlü olmak özlenen cevabı bulabilir.
Ömrünün baharında kara torağa düşenler, toprağı vatan kılanlar, göğüsleri kesilen gelinler, diri diri üzerine gaz dökülüp yakılanlar hep, “Ya istiklal, ya ölüm” dediler.
Namus uğruna vatan uğruna istiklal uğruna bayrak inmesin, ezan susmasın diyerek can verdiler.
Bugün bizler onların torunları olarak Eskişehir’de bu cennet vatanda bu bereketli topraklarda o eşsiz fedakârlığın sayesinde başımız dik yaşıyoruz.
Bunun kadrini ve kıymetini bilip, bu eşsiz şükran borcunu unutmamak için 15 Şubat tarihi gelince nerde olursak olalım bir ve beraber oluruz.
Bu birliğin temelinde “Kurtuluşu” anlamak vardır. Modern çağın gençleri bu acı hikayeyi iyi öğrenmek ve anlamak zorundadır.
Hemen hemen her ilimizin böyle bir kurtuluş günü vardır. Eskişehir’in günü ise 2 Eylül’dür.
“96 yıl” öncesine gittiğimizde Ruslar ilerleyen Türk ordusu karşısında idareyi Ermenilere terk ettiğini görmekteyiz. Ermenilerin Gümüşhane’mizin bütün köylerinde ve il merkezinde yapmış olduğu korkunç zulmü, katliamı geçiş yıllarda iki dönem milletvekillik görevi de yapan merhum büyüğümüz Sabri Özcan San’ın “Rusların Gümüşhane İlini İşgali” adlı eserini okuyunca daha iyi anlamaktayız.
Kitabın sayfalarını çevirince kurtuluş mücadelesinin canlı tanıklarıyla yapılan görüşme metinlerinden, o günlerin ne kadar zor ve meşakkatli günler olduğu görülecektir.
Dondurucu kış ayazında yerinden yurdundan göç eden, malı mülkü talan edilen ecdadımızın bize hatırası olan bu topraklarda bugün, “hür ve bağımsız” olarak yaşıyorsak bunu aç susuz o kutsal mücadeleyi başı dik, esareti kabul etmeyen ceddimize borçluyuz sevgili dostlar.
İşte bu duygu ve düşüncelerle bizlerin Eskişehir’de yapmış olduğu gibi yurdumuzun dört bir yanında yaşayan hemşerilerimiz, aynı ruh ve heyecanla her yıl 15 Şubat tarihinde bir araya gelmekte, geçmişini hatırlamaktadır.
Hatırlamakla kalmayıp bu ruhu bizlerden sonraki kuşaklara aktarma vazifesini de yerine getirmektedirler.
Bizlere kutsal anadolu topraklarını can vererek, her karışını kanıyla yoğurup bizlere vatan bırakan başta ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere bütün silah arkadaşlarına, ecdadımıza yüce mevladan rahmet diliyorum.
“Rusların Gümüşhane İlini İşgali” adlı eserin 128. sayfasında Z.Metin Yüce’nin yazdığı “15 Şubat” isimli şiirinin iki mısrasıyla yazıyı bitirelim.
Edre yaylalarından, Tenbeda sırtlarına,
Bir göçün coşkun seli akınca damarına,
Coşar akıncı kanı yerinde mi durulur?
Bu böyle bir türküdür, önce sesi duyulur.
Ey vatan toprağının kurtuluşu 15 Şubat
Dalga dalga özgürlük nabızlarda her saat,
Sevmek, ölüme eş kanımız feda olur
Bu böyle bir türküdür, önce sesi duyulur.
-----------------
Edre ( Dörtkonak Köyünün eski adı)
Tenbeda ( Gözeler Köyünün eski adı)
Bu özellikler tarih boyunca Türk’ün ateşle imtihanına vesile olmuştur. İşgal edilmiş Gümüşhane topraklarından düşmanları çıkarmak Gümüşhanelinin kurtuluş mücadelesi yine aynı hasletlerden meydana gelmiştir.
Acı hatıraları unutmamak, güçlü olmak özlenen cevabı bulabilir.
Ömrünün baharında kara torağa düşenler, toprağı vatan kılanlar, göğüsleri kesilen gelinler, diri diri üzerine gaz dökülüp yakılanlar hep, “Ya istiklal, ya ölüm” dediler.
Namus uğruna vatan uğruna istiklal uğruna bayrak inmesin, ezan susmasın diyerek can verdiler.
Bugün bizler onların torunları olarak Eskişehir’de bu cennet vatanda bu bereketli topraklarda o eşsiz fedakârlığın sayesinde başımız dik yaşıyoruz.
Bunun kadrini ve kıymetini bilip, bu eşsiz şükran borcunu unutmamak için 15 Şubat tarihi gelince nerde olursak olalım bir ve beraber oluruz.
Bu birliğin temelinde “Kurtuluşu” anlamak vardır. Modern çağın gençleri bu acı hikayeyi iyi öğrenmek ve anlamak zorundadır.
Hemen hemen her ilimizin böyle bir kurtuluş günü vardır. Eskişehir’in günü ise 2 Eylül’dür.
“96 yıl” öncesine gittiğimizde Ruslar ilerleyen Türk ordusu karşısında idareyi Ermenilere terk ettiğini görmekteyiz. Ermenilerin Gümüşhane’mizin bütün köylerinde ve il merkezinde yapmış olduğu korkunç zulmü, katliamı geçiş yıllarda iki dönem milletvekillik görevi de yapan merhum büyüğümüz Sabri Özcan San’ın “Rusların Gümüşhane İlini İşgali” adlı eserini okuyunca daha iyi anlamaktayız.
Kitabın sayfalarını çevirince kurtuluş mücadelesinin canlı tanıklarıyla yapılan görüşme metinlerinden, o günlerin ne kadar zor ve meşakkatli günler olduğu görülecektir.
Dondurucu kış ayazında yerinden yurdundan göç eden, malı mülkü talan edilen ecdadımızın bize hatırası olan bu topraklarda bugün, “hür ve bağımsız” olarak yaşıyorsak bunu aç susuz o kutsal mücadeleyi başı dik, esareti kabul etmeyen ceddimize borçluyuz sevgili dostlar.
İşte bu duygu ve düşüncelerle bizlerin Eskişehir’de yapmış olduğu gibi yurdumuzun dört bir yanında yaşayan hemşerilerimiz, aynı ruh ve heyecanla her yıl 15 Şubat tarihinde bir araya gelmekte, geçmişini hatırlamaktadır.
Hatırlamakla kalmayıp bu ruhu bizlerden sonraki kuşaklara aktarma vazifesini de yerine getirmektedirler.
Bizlere kutsal anadolu topraklarını can vererek, her karışını kanıyla yoğurup bizlere vatan bırakan başta ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere bütün silah arkadaşlarına, ecdadımıza yüce mevladan rahmet diliyorum.
“Rusların Gümüşhane İlini İşgali” adlı eserin 128. sayfasında Z.Metin Yüce’nin yazdığı “15 Şubat” isimli şiirinin iki mısrasıyla yazıyı bitirelim.
Edre yaylalarından, Tenbeda sırtlarına,
Bir göçün coşkun seli akınca damarına,
Coşar akıncı kanı yerinde mi durulur?
Bu böyle bir türküdür, önce sesi duyulur.
Ey vatan toprağının kurtuluşu 15 Şubat
Dalga dalga özgürlük nabızlarda her saat,
Sevmek, ölüme eş kanımız feda olur
Bu böyle bir türküdür, önce sesi duyulur.
-----------------
Edre ( Dörtkonak Köyünün eski adı)
Tenbeda ( Gözeler Köyünün eski adı)