Geçen gün eve giderken sanıyorum bir ilkokul öğretmeninin verdiği bir değerler eğitimi ödevi olacak ki Gümüşhane Dumlupınar İlkokulu etrafındaki duraklarda el yazısı ile defter kâğıdına yazılmış ilanlar dikkatimi çekti.
Fotoğrafını çekerek sosyal medyada paylaştım ve taraflı tarafsız birçok beğeni ve yorum ile karşılaştım. Bundan bir evvelki “Neden Şiddet Toplumu Olduk” köşe yazımda son olarak Konya’da masum köpeklere yapılan zulmü işlemiştim.
Bizlerden asla bir şey istemeyen, yardımımıza ve şefkatimize muhtaç olan ve toplumda en az bizler kadar yaşama hakkı bulunan Rabbimizin bu sessiz ve çaresiz kullarına bir parça yemek, bir kap su vermek erdemlerin ve insanlığımızın gereğidir diye düşünüyorum.
"Merhamet etmeyene merhamet edilmez” sözünden hareketle sen merhamet et ki merhamet göresin çerçevesinde bizler anne ve babalar olarak, işyerlerinin patronları olarak, öğretmenler ve idareciler olarak bu sessiz canlılarımızı bakmakla, onları sevmekle yükümlüyüz, sorumluyuz. Neden sorumluyuz ki diyenlere de derim ki eğer sen insansan böyle bir görevinde olmalıdır. Yok, eğer insan değilsen sana zaten sözüm olamaz.
Bu yüzden bir öğretmen olarak ben üzerime düşen görevi, sen patron olarak, diğeri sen baba olarak ve siz değerli çocuklarımız bu güzel canlıların sizlerin o merhameti kocaman olan minik kalplerinize ihtiyacı vardır.
Malum Gümüşhane zemheri memleketi. Soğuk ile hemhal olmuş olan bu şehrin masum canlılarına sahip çıkmak gibi artı bir misyonumuz olmalıdır. Okullarda soyut olarak öğrettiğimiz sosyal ve hayat bilgisi derslerini gerçek hayata aksettirmediğimiz sürece görevini yerine getirmiş bireyler olamayız. Her apartman önünde, her site içerisinde, her market, dükkân, okul önünde bu minik misafirlerimize yuvalar yaparak onların bakımlarını, beslenmelerini, soğuktan korunmalarını sağlamalıyız.
Ve devlet büyüklerimizden de hayvanlara şiddet uygulayan canilere gereken caydırıcı önlemleri almaları hususunda beklentilerimiz olduğunu vurgulamak istiyoruz.
Sahile vuran Aylan bebeklerimizin masum cesetlerini gördükçe, Allah’ın yarattığı onca günahsız masum canlıyı sırf heva ve hevesi için öldürenleri gördükçe, milletimizin gazi meclisinde şiddete çare bulacağı yerde birbirlerini yiyen vekilleri gördükçe insanlık adına umutlarımız azalsa da Gümüşhane’de dolmuş duraklarının camlarına asılan küçük el yazısı notlar içimizde bir yerde kararıp kalan duygularımızı uyandırmaya vesile olacaktır.
Ve o duraklara kalbinin merhametini aksettiren küçük notları asarak biz merhamet duygusunu külleyen büyüklerinize insanlığımızı hatırlattığınız için o güzel yüreklerinizden öpüyorum. Ayrıca sizi yetiştiren anne ve babalarınızı, bu merhameti minik yüreklerinize aşılayan değerli öğretmenlerinizi canı gönülden tebrik ediyorum. O küçük notlardan bir tanesini okumanız tavsiye ediyorum.
MERHABA HEPİNİZE
Sokak hayvanlarına önem veren insanlarımıza teşekkürümüz çoktur. Sokak kedilerimiz aç susuz bir şekilde bizlerden yardım bekliyorlar. 29 Kasım’da ikinci sınıfa giden bir çocuğun elini ısırdı. Sizce bu durum niye yaşandı. Hayvanlara kötü davrandığımız için. Aslında onların hiçbir suçu yok. Onlara sevgiyle yemek ve su verirsek onlar bize kötülük etmez ki. Herkes onlara kötü davranırsa onlarda bizi ısırır. Kendimizi onlar yerine koyalım. Bizim nasıl bir yuvamız var onların ise yok. Küçük köpek ve kedi evleri yapalım. Hem biz sevap kazanırız hem de onlar aç susuz kalmazlar.
Ve son olarak yine diyorum ki bu dünyayı siz minik yavrularımızın merhameti kurtaracaktır.
