Ara
Gümüşhane
Kapalı
2°
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Amasya
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırklareli
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Kahramanmaraş
Mardin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Bayburt
Karaman
Kırıkkale
Batman
Şırnak
Bartın
Ardahan
Iğdır
Yalova
Karabük
Kilis
Osmaniye
Düzce
42,7078 %0.01
50,2018 %0.06
5.909,06 % 0,12

SADIK FİKİRLİ BİR ADAM

YAYINLAMA:
2005 Yılı Aralık Ayında Gümüşhane Milli Eğitim Şube Müdürlüğüne atandım.  Göreve başladığım ilk hafta içerisinde bir vatandaş kapıdan içeri yönelerek “müsaade var mı” diyerek geldi. Kalkıp hoş geldin deyip yer gösterdim. Boynunda uzunca bir atkısı vardı. Farklı renklerin sarmalından oluşan karışık ve koyu tonlardan oluşan atkı onu taşıyan kişinin de farklı bir kişilik olduğunu ortaya koyuyordu. Hal hatır ettikten sonra söze “Bende milli eğitim personeliyken emekli oldum” diyerek başladı. Eğitim personeli olması benim daha dikkatli olmam gerektiğini ve hürmette kusur etmemem gerektiğini düşündürdü. Çünkü göreve yeni başlayan birisi olarak eğittim camiası üzerinde iyi bir etki bırakmam gerekir diye ihtiyatlı olmaya dikkat ederken bir yandan da misafirimin memur yada emekli öğretmen olabileceğini düşünüyordum. Misafirim aniden cebinden çıkardığı bir kart uzattı. Kartın üzerinde Milli Eğitim Müdürü Yusuf Sadık yazıyordu. Birden telaşa kapıldım. Eğitim personeliyim diyen kişinin kartvizitinde milli eğitim müdürü yazmış olması ne anlama geliyordu. Şaşırdım şaşkınlıktan gülümsedim. Galiba birisi beni işletmek yada öylesine gırgır etmek için seçmiş yada beni yokluyor olabilirdi.  “Burada milli eğitim müdürü yazıyor” dedim. “Ne O bana Milli eğitim müdürlüğünü yakıştıramadın mı” dedi. Yeni göreve başlayan birisi olarak temkinli olmam gerektiği kanaatim oluştu. Bu değişik giyimli kıvırcık saçlı uzun atkılı, yüzünde derin çizgiler olan orta yaşlı kişi gerçekten de emekli İl Milli Eğitim Müdürü olabilir miydi? Olabilir ihtimaline karşılık cevaben : “hayır hayır siz eğitim personeli dediğiniz için ben biraz şaşırdım. Yoksa ne haddimize” dedim. Karşımdaki kişi, görev yaptığım 7 yıl boyunca her eğitim faaliyetinin içerisinde yanında veya yakınında mutlaka olan ve bizleri hiç yalnız bırakmayan “Yusuf Sadık’tı. O anda boş bulunup o değişik giyimli insana inanmamış olsaydım bu kitap yazılmamış olurdu.

Çayları içerken konuyu hemen eğitime getirdi. Sorduğu sorularla bir yandan beni yokluyor, bir yandan eğitimin önemi üzerinde duruyordu. Sorularında zaman zaman kapalılık ve bazen samimiyet hissediyor temkinli bir şekilde cevap veriyordum. Bir hafta sonra yerel gazetelerde göreve başlamamla ilgili habere bakınca anladım ki o kapalı sorular bilerek sorulmuş, Yusuf Sadık aynı zamanda Demokrat Gümüşhane Gazetesinin Başyazarı ve Genel Yayın Yönetmeniymiş…

O günden sonra daha iyi öğrendim ki yanımıza her gelen vatandaşı” Hızır” bilmek gerekir. Mütevazı görüntülerin altına nice Yusuf Sadıklar gizlidir ve nice zamanlar vardır ki fark edilememiş hakkıyla ağırlanamamış ve uğurlanamamışlardır. Onca sadık fikir vardır ki  görülmemiş duyulmamış ve  belki tarihin derinliklerinde çığlık çığlığa bekliyorlardır.

Seni duyduk ey sadık insan… Şimdi  senin sesini duyurmak zamanı geldi ve bu görev bize düşmüşse geleceğe bir kısa mesaj gönderiyor ve diyoruz ki, “ey yükselen yeni nesil bizi duyuyor musunuz?”

Not: Yusuf Sadığın hayatını ve düşüncelerini konu alan henüz basılmamış kitaptan bir alıntı yapılmıştır.
Yorumlar
* Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *