Ölüm...

Ölüm,
Korkutucu olduğu kadar soğuk bir kelime.
Ölüm,
Genci yaşlısı, yakını uzağı hiç kimseye yakışmayan bir gerçek.

Dün sabah saatlerinde ablamızı, büyüğümüzü kaybettik.
Gümüşhane’de aylık olarak yayın yapan Ekin Gazetesi sahibi ve emekli öğretmen Şahinde Turhan, amansız hastalıktan kurtulamayarak yaşamını yitirdi.
Yıllarca genç beyinlere tohum eken,
Onları öz evladı gibi besleyip büyüten, öğretmenimizi kaybettik.
Emeklilik sonrası kenara çekilmeyip bu kez de, Gümüşhane’ye “Ekin gazetesi” sayesinde umut aşılayan değerimizi ebedi istirahatgahına uğurladık.

Gerçekten de insanlara yaşarken değer veremiyoruz. Kaybetmeden elimizdekinin değerini anlayamıyoruz.
Gurbete düşmeden sılanın güzelliğini göremiyoruz.
İçimiz yanmadan suyun değerini hissedemiyoruz.
Ve ölüm gelip bizleri ayırmadan büyüklerimizin kıymetini bilemiyoruz.

Allahım ne zor şey.
Yıllar yılı haber için çırpınıp durmak.
Hiç ölmeyecekmiş gibi oradan oraya koşturmak.
Ve bir gün,
O haber gazetelerine haber olmak.

Siyah beyaz bir haber.
Yıllar yılı yediveren misali yaşanmış bir ömür,
Rengarenk hatıralarla dolu bir yaşam,
Ve soğuk,
Hüzün dolu bir haber.

Öksüz kaldı “Ekin’in”
Sessiz soluksuz kaldı.
Dert yumağı olmuş bu şehir
Sensiz, sahipsiz kaldı.
Haber yapmaya niyetlendiğimiz dolu hayatın,
Maalesef sonuçsuz kaldı.

Ablam, Hocam, Öğretmenim…
Ruhun şad, mekanın cennet olsun…