Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
4. DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ BÖLGESEL KALKINMA PLANI ( DOKAP ) Adından da anlaşılacağı gibi Doğu Karadeniz de bulunan illerin kalkınma planı olarak tanımlanabilir. Türkiye Cumhuriyeti Doğu Karadeniz Bölgesi için çok sektörlü bir bölgesel kalkınma planı hazırlamak üzere Japon Hükümetinden teknik işbirliği talebinde bulunmuştur. Japon hükümetince teknik işbirliği sağlanması neticesinde Japonya’nın bu tür işbirliği program uygulamalarından sorumlu resmi kurumu olan Japon Uluslar arası İşbirliği Ajansı ( JICA) görevlendirilmiş teknik işbirliğinin içerdiği konular Türkiye Cumhuriyeti adına yetkili Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) ile ortaklaşa belirlenerek 17 Aralık 1998 tarihinde imzalanarak yürürlüğe girmiştir. Bu çalışmanın alanı Doğu Karadeniz bölgesinde bulunan Artvin, Bayburt, Giresun, Gümüşhane, Ordu, Rize ve Trabzon olup, Çalışma alanı 39.203 km 2 bölgenin toplam nüfusu 3.228.904 dur. 5. DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ BÖLGESEL KALKINMA PLANI HAZIRLAMA ORGANİZASYON YAPISI ve ÇALIŞMANIN TEMELİ 5.1 Planın Hazırlanmasında Organizasyon Yapısı Çalışma Japon Uluslar arası İşbirliği ajansı ( JICA) Devlet Planlama Teşkilatı ( DPT ) nin danışmanlar ekibinin yanı sıra bu çok sektörlü planlama girişimine her sektörden değişik uzmanlar, kurum ve kuruluşların yetkilileri uzman ve teknik elemanları, Karedeniz Teknik Üniversitesi ile yerel çıkarları dahil edilebilmesi için Ulusal ve Bölgesel Yönlendirme Komiteleri oluşturularak toplantılar ve saha üzerinde yapılan araştırma inceleme ve çalışmalarla her komite hazırlamış olduğu resmi raporlarıyla katılmışlardır. Bu bağlamda Bu planın JICA ve DPT yetkililerinin yanı sıra Planın Gümüşhane ayağında il Yönlendirme Komitesi oluşturulmuştur. Bu Komitenin Başkanı dönemin Gümüşhane Valisi Sayın Mustafa Çetin üyeler Ticaret Odası Başkanı İsmail Akçay, Kuşakkaya Gazetesi Yazı İşleri Müdürü Turan Tuğlu, Demokrat Gümüşhane Gazetesi Sahibi Alişan Ergin Gümüşhane Belediye Başkan Yardımcısı Salim Başer, İl Özel İdare Müdürü Bayram Akçay, İl Milli Eğitim Müdürü Hulusi Beşiroğlu, Tarım İl Müdürü Mustafa Duman, İl Sanayi ve Ticaret Müdürü İsa Bulgur, İl Planlama ve Koordinasyon Müdürü Veysel Başer, Esnaf Odaları Birliği Başkanı Abil Şahin , Şöförler ve Otomobilciler Odası Başkanı Ali İsmail Daltaban ve Şiran ve Torul Kaymakamları tarafından yürütülmüştür. 5.2 Çalışmanın Temeli Çalışma büyük ölçüde hazır kullanılabilir ve güncel veriler ve raporlar ile DOKAP Bölgesi ve ilgili diğer yerlerde farklı alanlarda çalışan kişilerle tartışmalar ve saha gözlemlerine dayandırılarak yürütülmüştür.
6. DOKAP BÖLGESİNİN ÖNEMLİ ÖZELLİKLERİ 6.1 Sosyal ve Ekonomik Gelişme Bölge Türkiye'nin ortalama geliri en düşük olan bölgelerinden birisidir. En son veriler Bölgede kişi başına gelirin, Türkiye ortalamasının ancak 2/3 ü kadar olduğunu göstermektedir. Bu düşük gelir ve sınırlı istihdam olanakları nedeniyle Bölgeden önemli oranlarda göç olmaktadır. Bölge 1960'tan beri doğal nüfus artışının önemli bir bölümünü göç olarak verirken, nüfus 1990'dan sonra mutlak olarak da düşmüştür. Düşük gelir düzeyi dışında, Bölgenin gelir kaynaklan açısından da önemli sorunları bulunmaktadır. Bölge illeri tek ürün tarımına çok bağımlıdır. (Rize'de çay, Giresun'da fındık gibi). Bu ürünlerde gözlenen kamuya bağımlılık ve kamu kuruluşlarının işlevlerinde beklenen azalma Bölgede yeni sorunlara yol açabilecektir, bölge çiftçilerinin gelirlerinde önemli artışlar hedeflenir ise alternatif gelir kaynaklarını geliştirmek zorunlu olacaktır. Kamunun bölgede ağırlıklı olduğu ikinci kesim hizmetler sektörüdür. Hizmet sektörünün 1997 yılı istihdamı 300 bin kişi civarında tahmin edilmektedir. Bunun yarıya yakını kamu istihdamıdır. Türkiye'de beklenen şekilde kamu kesiminin boyutu küçültülürse, DOKAP Bölgesi ciddi şekilde olumsuz etkilenecektir. Bölgenin kendi içinde büyük gelir farklılıkları vardır. Bölgede sanayi ve hizmetlerde çalışan nüfusun yarattığı katma değer Türkiye ortalamalarına yakındır. Ancak tarım sektöründe kişi başına düşen gelir, Türkiye ortalamasının yarısından daha azdır. Bölge içinde kıyı kesimleri ile iç kesimler arasında da önemli gelir farklılıkları vardır.
6.2 Doğu Karadeniz Bölgesinin Mekansal Yapısı Bölgenin mekansal gelişmesi ve yerleşme yapısı, kısmen yukarıda belirtilen sosyo-ekonomik etmenlere, kısmen ise doğal koşullara bağlı olarak şekillenmiştir. Bölgenin tümüne sert topoğrafık koşullar hakimdir. Bölge nüfusunun yüzde 80'i kıyıda yığılmıştır. Ancak bu yığılma, bölge kalkınmasında motor görevi görecek birkaç yerleşmede toplanmamış, kıyı boyunca pek çok küçük kentsel yerleşmeye dağılmıştır. Bölge topografyası gelişkin bir ulaşım altyapısı oluşturmayı çok güçleştirmektedir. Bölgenin, ülkenin gelişmiş yörelerine uzak olması, bu gelişmemiş ulaşım altyapısının olumsuz etkilerini daha da artırmaktadır. Bölge kırsal yerleşmeleri dağınık ve yerleşmelerin nüfusları Türkiye ortalamalarına göre çok küçüktür. Bu durum kırsal yerleşmelerin erişilebilirliğini ve altyapı hizmetlerinin maliyetini çok sorunlu hale getirmektedir. Bölgenin sınırlı tarım toprakları ve bu toprakların kullanımına topografyanın getirdiği kısıtlamalar, özellikle genç erkek nüfusun köylerden göç etmesine neden olmuştur. Bunun Bölge toplumsal yaşamı ve uzun dönem ekonomik gelişmesi üzerinde önemli etkileri gözlenmektedir. 6.3 Bölge Kaynakları Bölgenin tarıma uygun arazileri çok sınırlıdır. Bölge arazisinin çoğu IV - VI arazi sınıflarında olup, tarım için kullanılabilecek toprakların toplam alan içindeki payı yüzde 9.8 (3,824 km2 ) dir. Bölge ortalama işletme büyüklüğü Türkiye ortalaması olan 5.9 hektarın çok altındadır. Bölgede önemli su ve orman kaynakları bulunmaktadır. Su kaynaklarının yeterli ölçüde geliştirilmesi durumunda, bölgenin Türkiye elektrik enerjisi tüketiminin yüzde 20'si kadar hidro-elektrik üretebileceği hesaplanmaktadır. Orman olarak belirlenen alanlar, toplam alanın yüzde 42'sidir. Ancak, fiilen ağaçla kaplı alanın bunun yarısı kadar olduğu tahmin edilmektedir. Bölgenin coğrafi konumu, iklimi ve arazi kullanım yapısı, uluslararası platformda büyük önem taşıyan bir endemik bitki ve tür zenginliği yaratmıştır. Bu korunması ve geliştirilmesi gereken önemli bir kaynaktır. Bölgenin tarihi ve kültürel mirası ile beraber, bu doğal koşulların bölgede turizmi geliştirmek için önemli fırsatlar yarattığı düşünülmektedir. Bölgenin en önemli kaynağı insan gücüdür. Bu insan gücü, Türkiye'nin pek çok bölgesinden daha ileri derece eğitimlidir. Bölge insanı dışarıya açık, yenilikçi ve girişimcidir. Bölge kalkınma stratejisinin temel öğesi bu kaynak olacaktır. Karadeniz'in kendisi, geliştirilebilecek önemli bir kaynaktır. Karadeniz Ekonomik işbirliği Teşkilatı ülkeleriyle yapılacak uluslararası ticaretin, transit taşımacılığın ve balıkçılığın bölge kalkınmasına önemli katkıları olacağı düşünülmektedir.
4. DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ BÖLGESEL KALKINMA PLANI ( DOKAP ) 5. DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ BÖLGESEL KALKINMA PLANI HAZIRLAMA ORGANİZASYON YAPISI ve ÇALIŞMANIN TEMELİ 5.1. Planın Hazırlanmasında Organizasyon Yapısı 5.2. Çalışmanın Temeli 6. DOKAP BÖLGESİNİN ÖNEMLİ ÖZELLİKLERİ 6.1. Sosyal ve Ekonomik Gelişme 6.2. Doğu Karadeniz Bölgesinin Mekansal Yapısı 6.3. Bölge Kaynakları
7. DOKAP ANA PLANI'NIN AMAÇLARI ve STRATEJİSİ 7.1. Amaçlar 7.2. Kalkınma Stratejisi 8. KALKINMA ÇERÇEVELERİ ve SENARYOLAR 8.1. Sosyal ve Ekonomik Göstergeler 8.2. Mekansal Yapı ve Arazi Kullanımı 8.3. Gelişme Senaryosu
9. SEKTÖREL GELİŞME STRATEJİLERİ 9.1. Ekonomik Gelişme Stratejisi 9.1.1. Tarım 9.1.2. Sanayi DOKAP Gelişme Senaryoları 9.1.3. Hizmetler 9.2. Sosyal Gelişme Stratejisi 9.3. Çevre 9.4. Mekansal Düzenleme ve Altyapı Geliştirme Stratejisi
10. DOKAP KALKINMA PROGRAM ve PROJELERİ 10.1. DOKAP ANA PLANI 10.2.DOKAP PROGRAM VE PROJELERİ 10.2.1. Mekansal yapıyı düzenleyen projeler 10.2.2. Ekonomik yapıyı güçlendirme programlan 10.2.3. İdari ve sosyal yapının güçlendirilmesi programı 10.2.4. Özel programlar 10.3. ÖNERİLEN PROJELERİN KAMU YATIRIM GEREKLERİ
Tablo 4 : Sanayi ve Ticaretin Desteklenmesi Programı Tablo 5 : Kırsal Ekonominin Çeşitlendirilmesi ve Yoğunlaştırılması Programı Tablo 6 : Uygulamalı Araştırma Programı Tablo 7 : Yerel Yönetimlerin Güçlendirilmesi Programı Tablo 8 : Sürdürülebilir İnsan Kaynakları Geliştirme Programı
